از جیکی تا اروس: تکامل یک رایحه فوژه
در مورد عطر ورساچه اروس، به ویژه در ارتباط با عطرهایی مانند جیکی، پور آم هوم، ل مال و ایکس جی 1861 نکسوس فکر می‌کردم. اگرچه همه این عطرها از یک الگو پیروی نمی‌کنند، اما می‌توان همه آن‌ها را به عنوان عطرهای فوژه محور با پایه وانیل و گلی در نسبت‌های مختلف دسته‌بندی کرد. همه آن‌ها با روحیه‌ای مشابه ساخته شده‌اند: طراوت و جسارت گیاهان معطر در کنار لطافت پودر و مشک.
تعادل بین این دو جنبه در این عطرها نسبت به عطرهای چوبی آمبری معمولی بیشتر به هم نزدیک است و به نوعی تعادل و همدلی می‌رسند. نه خشونتی مانند آناناس سوخته در آونتوس و نه آرامش خانگی توتون وانیل، بلکه چیزی در میان این دو.
چه عطر هایی را می شود عطر فوژه نامید؟
مورد اروس به ویژه به دلیل ارتباطش با برند له میل از نظر تبارنامه فوژه بسیار جالب است. له میل بدون شک یک فوژه است، اما اروس کمی در این دسته بندی جای می‌گیرد. له میل قبلاً به دنبال ساده‌سازی نمونه اولیه پور آم هوم (که خود رادیكال‌تر و ساده‌شده‌تر از جیکی است) بود. این عطر، ترکیبی شیرین و تند (به معنای قوی) از گیاهان طبیعی و کیک هی میوه ای مانند با تلخی خشن رایحه گیلاسی است که هم دفع می‌کند و هم جذب می‌کند. این عطر با روحیه مردان مترو سکسوال دهه 90 و اوایل دهه 2000 بیان می‌شود (جوب نیز به این سبک اشاره دارد که نکسوس امروزه نیز ادامه می‌دهد).
اروس قدمی فراتر می‌گذارد و با مینیمالیسم شدید خود به تاریخ طعنه می‌زند. آیا احساسات فوژه فقط با نعناع، سیب، تونکا و وانیل قابل انتقال است؟ بله، مواد دیگری نیز وجود دارد، اما اگر بقیه را کنار بگذاریم، چقدر از اروس باقی می‌ماند؟ تقریباً همه آن. یا به عبارت دیگر، اگر فقط سیب، نعناع، تونکا و وانیل را با هم بو کنید، به اروس فکر می‌کنید؟
ورساچه اروس عطری ماندگار از عطرهای فوژه
با کاهش یک فوژه به حد مرز طرح و اشاره، ظرافت و پیچیدگی از پنجره بیرون رفت. نتیجه یک عطر مردانه برای جسارتی بی نظیر است. بوی آن مانند سفیدکننده مشک است اما در عین حال به دلیل شباهت به عطر های امضا (هم از نظر طراحی عطر و هم از نظر فرمت اسپری) آرامش‌بخش است. اروس عرفان عطرسازی ظریف را با حافظه جمعی دوران نوجوانی اولیه ترکیب می‌کند.
آیا به همین دلیل است که دوام آورده است، در حالی که رقبای معاصر آن که نت‌های مشابهی داشتند، محو شده‌اند؟ نسل هزاره‌ای می‌توانند از مینیمالیسم آن (ایده‌های کمی با اجرای واضح) لذت ببرند، در حالی که جنبه‌های ماکسیمالیستی رترو جذابیت و مقیاس بزرگ شاید بیشتر مورد توجه نسل زد قرار گرفته و همچنان فروش آن را امروزه نیز حفظ می‌کند (نسل آلفا تنها 14 ساله است، بنابراین هنوز خیلی جوان است). موهیتو، فرش خز، پای سیب، دئودورانت، سیگار شیرین، ادکلن بابا. دهه 1960، دهه 90، اکنون. بالا، پایین، اینجا، آنجا، همه جا.
آیا اروس بیشتر یک بازی فکری است که تا چه حد می‌توان یک فوژه را پیش برد؟ در مورد مورد دوم، می‌توان گفت، فقط تا همین حد.
